Την επιθυμία του να δει τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και να λάβει την τουρκική υπηκοότητα εξέφρασε ο γνωστός ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ.
Μιλώντας στον απεσταλμένο της τουρκικής εφημερίδας «Αϋντινλίκ» στη Βόρεια Κορέα για να καλύψει τους εορτασμούς της 70ης επετείου ίδρυσης της Δημοκρατίας της χώρας, ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ αποκάλυψε – σύμφωνα με το newpost.gr – ότι θα ήθελε να αποκτήσει εκτός από τη ρωσική και την αλγερινή υπηκοότητα -που ήδη διαθέτει- και την τουρκική και μάλιστα όπως είπε «τον Οκτώβριο θα βρίσκομαι στην Τουρκία και θα συναντηθώ με τον Ερντογάν», οπότε και θα το συζητήσει μαζί του.
Πριν από λίγες ημέρες το Forbes αναρωτήθηκε εάν ο Νταβίντ Καϊτίδης είναι ο πρώτος αξιωματικός της αστυνομίας που θα γίνει επαγγελματίας ηθοποιός. Ας του δώσουμε λίγο χρόνο να το αποδείξει μέσα από την δουλειά του και ας ακούσουμε από τον ίδιο όπως ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής του την πορεία του από την Σκύδρα και την Έδεσσα στην υπηρεσία των ΜΑΤ και από εκεί σε μία δεύτερη, πιο λαμπερή καριέρα στην Αμερική.
H ιστορία του ξεκινάει με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την επιστροφή χιλιάδων ομογενών από την περιοχή του Καυκάσου. Οι γονείς του, που εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα της σημερινής Γεωργίας, Τυφλίδα και μαζί με αυτή μία στρωμένη ζωή – ο πατέρας του ήταν μηχανολόγος μηχανικός και η μητέρα του χημικός μηχανικός – για μία καλύτερη τύχη, περιπλανήθηκαν σε διάφορες περιοχές της Βορείου Ελλάδας και από την Σκύδρα όπου γεννήθηκε το 1991 ο Νταβίντ Καϊτίδης κατέληξαν στην Έδεσσα.
Τερματίζοντας το 2017 στον Μαραθώνιο του Σαν Φραντσίσκο σε 3 ώρες και 47 λεπτά
Ζωηρό και δραστήριο παιδί ο μικρός Νταβίντ θα ακολουθήσει μία φορά τους γονείς τους στην βιβλιοθήκη της πόλης και θα ανακαλύψει νέους κόσμους να ανοίγονται μπροστά του. «Το καλοκαίρι, που δεν είχαμε σχολείο, περνούσα ώρες ολόκληρες και διάβαζα το ένα βιβλίο πίσω από το άλλο. Ακόμη και αυτά που δεν ήταν της ηλικίας μου. Εκεί γνώρισα και αγάπησα τα βιβλία του Καζατζάκη».
Πίσω στο σπίτι της οικογένειας Καϊτίδη, που ήταν πλέον αυτό μίας τυπικής ελληνικής οικογένειας υπήρχε η “πίεση” για καλούς βαθμούς. Για τον David δεν ήταν δύσκολο καθώς όπως λέει τα “έπερνε τα γράμματα”. Σημαιοφόρος από το δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο απουσιολόγος για έξι συνεχόμενα χρόνια. Την χρονία που έδωσε πανελλήνιες συγκέντρωσε 19.500 μόρια καταφέρνοντας να μπει στην ζηλευτή κατηγορία των “πρώτων των πρώτων” και να τιμηθεί από το πρόγραμμα αριστείας της Eurobank αλλά και την συντοπίτισσα του, τότε, Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
H στιγμή της βράβευσης του ως Πρώτος των Πρώτων του 2009 από την τότε Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου
Η φλόγα του Καυκάσου έκαιγε βαθιά μέσα του και παρά τους άριστους βαθμούς ήταν και ένα όργισμένο νιάτο καταφέρνοντας αν και απουσιολόγος να έχει τις περισσότερες απούσιες στην τάξη του. Ιδιαίτερα αθλητικός τύπος δέθηκε με το ποδόσφαιρο το οποίο υπήρξε μία από τις «ζωές» του καθώς έπαιξε σε αρκετές ομάδες. «Η πρώτη μου επαφή με την μπάλα σε ομάδα ήταν σε ηλικία 5 χρονών και δεν σταμάτησα μέχρι που μετακόμισα στην Αμερική. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί είχα ένα πολύ καλό προπονητή τον κ. Κώστα Παρίση ο οποίος μας έμαθε να αθλούμαστε με νοοτροπία επαγγελματία αν και ήμασταν μαθητές που παίζαμε ερασιτεχνικά. Με το που τελείωσα το σχολείο και κατέβηκα Αθήνα άρχισα να ασχολούμαι πιο ζεστά. Ξεκίνησα από την Νέων στην Ηλιούπολη η οποία τότε έπαιζε στην Football League, έγινα αρχηγός στην Νέων και μετά πέρασα στην ομάδα των ανδρών. Oι υποχρεώσεις μου όμως με την σχολή δεν μου επέτρεψαν να προπονούμε στον βαθμό που πρέπει για επαγγελματία αθλητή και έτσι συνέχισα το ποδόσφαιρο, που το αγαπώ και μου λείπει, σε πιο μικρές ομάδες όπως στα Κριεζά στην Εύβοια και στην ΑΟ Ποντίων στον Πειραιά».
Με την κόκκινη εμφάνιση ως παίκτης της ΑΟ Ποντίων στον Πειραιά COPYRIGHT:FENDER|2009 CLOPYRIGHT
Επιστροφή στον “πρώτο των πρώτων” Νταβίντ, ο οποίος είχε επιλέξει στο μηχανογραφικό των Πανελληνίων ως πρώτη του επιλογή την Σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας. «Γνωρίζουμε καλά πως είναι τα πράγματα στην ελληνική επαρχία σε ότι αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση. Εγώ δεν ξέφυγα από την πεπατημένη. Από παιδί δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μου ότι υπάρχει κάποια άλλη διέξοδος πέρα από το να εργαστώ στον δημόσιο τομέα. Δυστυχώς υπήρχε γύρω μου η νοοτροπία της ασφάλειας του δημοσίου με την “θεσούλα”, την σταθερή ασφάλιση και την πορεία προς την σύνταξη. Σαν άνθρωπος του αθλητισμού και της δράσης είδα στο πρόσωπο της Αστυνομίας μία θέση στο δημόσιο αλλά όχι στο γραφείο γιατί δεν τα πηγαίνω και τόσο καλά με τους κλειστούς χώρους».
Για την επιλογή του αυτή δεν θα το μετανιώσει «Η Σχολη Αξιωματικών της Αστυνομίας ήταν ενα μεγάλο σχολείο για εμένα και το επίπεδο των μαθημάτων ιδιαίτερα υψηλό. Ακόμη και σήμερα που έχω φύγει από τον χώρο μαθήματα που έχω διδαχθεί στην σχολή τα συναντώ μπροστά μου και μου είναι ιδιαίτερα χρήσιμα. Θεωρώ σημαντικό ότι την ίδια στιγμή που οι συνομήλικοι προσπαθούσαν να βρουν τα πατήματα τους η σχολή με είχε βοηθήσει να ωριμάσω και να έχω μία πιο κατασταλαγμένη είκονα». Η χρονιά που θα περνούσε την πόρτα της Σχολής ήταν και η χρονία που η Ελλάδα θα έμπαινε στα μνημόνια και ενώ όλων οι δουλειές έπαιρναν την κατιούσα αυτή των αστυνομικών χτυπούσε διπλοβάρδιες ώστε να “αντεπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις”.
Η πορεία του David Kait στην Ελληνική Αστυνομία από την αποφοίτηση του στην σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας ως την ένταξη του στην ΥΑΤ
Η αποφοίτηση του το καλοκαίρι του 2013 και η ένταξη του στην Υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης – τα πάλαι ποτέ ΜΑΤ – θα τον βρουν παρόν σε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της δεκαετίας. Το βάπτισμα πυρός θα το πάρει στο Κερατσίνι λίγη ώρα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. «Οι ταραχές ήταν πρωτόγνωρες για εμένα. Χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία καθώς είχα ενταχθεί στην μονάδα πριν από ένα μήνα βρέθηκα σε μία από τις βίαιες καταστάσεις που θα αντιμετώπιζα τα επόμενα τρία χρόνια στην Αστυνομία. Εκείνη την στιγμή δεν σκέφτεσαι τίποτα, δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς το παραμικρό, αλλά έστω και στιγμιαία αναρωτιέσαι αν θα καταφέρεις να βγεις ζωντανός από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Ουσιαστικά ήμουν ακόμη ένα παιδί και δεν το κρύβω ότι έννοιωσα τον μεγαλύτερο φόβο που είχα βιώσει μέχρι τότε στην ζωή μου. Το βράδυ που γύρισα σπίτι από την ταχυπαλμία δεν μπόρεσα να κοιμηθώ».
Το βράδυ που γύρισα σπίτι, από το Κερατσίνι μετά την δολοφονία του Φύσσα, από την ταχυπαλμία δεν μπόρεσα να κοιμηθώ
Την παραπάνω εμπειρία μαζί με μία ακόμη περίπτωση όπου κόντεψε να καεί ζωντανός όταν σε μία αλλαγή βάρδιας στα Εξάρχεια, αντεξιουσιαστές επιτέθηκαν με βόμβες μολότωφ στην κλούβα της αστυνομίας, καταγράφει ως τις πλέον έντονες στην έως τώρα πορεία του στο αστυνομικό σώμα. «Διαφορετικά τα βλέπεις τα πράγματα όταν είσαι απ’ έξω, διαφορετικά τα βλέπεις όταν είσαι εντός. Εγώ χαίρομαι που τα είδα από πολύ μέσα και τώρα έχω την δυνατότητα να τα δω και από απόσταση. Όπως σε όλες τις δουλειές υπάρχουν άνθρωποι που είναι καλοί επαγγελματίες και αυτοί που δεν είναι και τόσο. Σε αυτό δεν διαφέρουν τίποτα τα ΜΑΤ. Εγώ προσπάθησα να κάνω όσο καλύτερα γίνεται την δουλεία, τίποτα περισσότερα και τίποτα λιγότερο.
Όταν έχεις να κάνεις με συγκρούσεις είναι μία ιστορία που είναι εξ ορισμού δύσκολη. Η αποστολή των ΜΑΤ είναι πολύ συγκεκριμένη και είναι ταραχές. Είτε αυτές είναι στους δρόμους, είτε στα γήπεδα, είτε σε διαδηλώσεις. Τα ΜΑΤ λειτουργούν σε καταστάσεις που δεν είναι όμορφες και όσο να προσπαθήσεις δεν υπάρχει όμορφος τρόπος να το προσεγγίσεις αυτό το θέμα. Η ιστορία αυτή είναι βαμμένη με άσχημα χρώματα από την αρχή».
Την περίοδο των δακρυγόνων ο David θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του χάρη στον οποίο θα αλλάξει κεφάλαιο. «Η κοπέλα μου τότε, και σήμερα σύζυγος μου, η Victoria, είναι Αμερικανίδα. Από μικρός είχα μία κλήση στην διοίκηση επιχειρήσεων και στην Σχολή τα μαθήματα διοίκησης ήταν αυτά που κέντριζαν περισσότερο το ενδιαφέρον. Συζητώντας το μαζί της βρήκαμε ένα σχετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Σαν Φρανσίσκο. Πριν από δύο χρόνια, πήρα άδεια άνευ αποδοχών από την υπηρεσία μου και κάθισα ξανά στα θρανία αυτή την φορά στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων».
VIEN ROUGE PHOTOGRAPHY
Η Αμερική είναι η χώρα των ευκαιριών και ο Νταβίντ Καϊτίδης θα αποδείξει ότι δεν αξίζει να αφήνεις καμία ευκαιρία χαμένη γιατί ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σε οδηγήσει. «Η Victoria είναι φωτογράφος, όταν έψαχνα μία δουλειά που θα μπορούσα να κάνω παράλληλα με τις σπουδές μου, μου είπε “γιατί δεν πας να γίνεις μοντέλο”. Ήμουν τόσο άσχετος με τον τομέα που δεν ήξερα καν ότι τα μοντέλα πληρώνονται για αυτό που κάνουν. Φωτογραφήθηκα, έφτιαξα το book μου, βρήκα ατζέντη αλλά μέσα μου δεν πίστευα ότι αυτό το πράγμα θα δουλέψει.
Ήμουν τόσο άσχετος με το modeling που δεν ήξερα καν ότι τα μοντέλα πληρώνονται για αυτό που κάνουν
Το Σαν Φρανσίσκο διαθέτει 5-6 μεγάλα πρακτορεία, μέσα σε λίγο διάστημα δέχτηκα σχεδόν από όλα πρόταση να συνεργαστώ. Στα δύο χρόνια που δουλεύω έχω πάρει μέρος σε παραγωγές για την Google, την Hilton, την BMW, την Dolby και άλλες μεγάλες εταιρείες. Μετά τον πρώτο μήνα όμως άρχισαν να έρχονται προτάσεις πέρα από την φωτογράφιση που ήθελαν κάτι παραπάνω, την δυνατότητα υποκριτικής. Στάθηκα πολύ τυχερός καθώς βρήκα μία καλή σχολή υποκριτικής όπου με το που είδα μία παράσταση των μαθητών της κάτι έκανε κλικ μέσα μου και είπα “εδώ ανήκω”. Έβαλα το 150% των δυνάμεων μου και από τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο σοβαρά μέρα με την ημέρα».
Ο David Kait, όπως είναι πλέον το καλλιτεχνικό του όνομα, έχει συμμετάσχει ήδη σε δύο θεατρικές παραστάσεις στο Σαν Φρανσίσκο, η μία από αυτές ήταν ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ, έχει κάνει περάσματα από αρκετές τηλεοπτικές σειρές και ετοιμάζεται να δει τον Σεπτέμβριο τον εαυτό του στο πανί καθώς συμμετείχε στην αβάπτιστη ακόμη νέα ταινία του Christopher Coppola.
Τα βήματα του τον φέρνουν όλο και πιο κοντά και στο Λος Ατζελες και το Χόλιγουντ καθώς όπως παραδέχεται στο γειτονικό Σαν Φρανσίσκο η παραγωγή είναι μικρή. Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στο φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια. «Ήταν μεγάλη μου χαρά που είδα από κοντά ανθρώπους που θαύμαζα την δουλεία τους όπως τον κ. Τάσο Μπουλμέτη, τον Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, τον Σωκράτη Αλαφούζο που θυμόμουν από παιδάκι στην Λάμψη και ακόμη μεγαλύτερη χαρά που είδα ότι στην Ελλάδα γίνονται αξιοπρόσεκτες και ενδιαφέρουσες ταινίες. Για εμένα ήταν ξεχωριστή εμπειρία και έκπληξη να δω αυτά που έζησα στην ζωή μου μερικά χρόνια πριν μέσα από την ταινία Χρόνια Πολλά του Χρίστου Γεωργίου όπου ο πρωταγωνιστής της είναι ένας αξιωματικός των ΜΑΤ στην Αθήνα της κρίσης».
Παραδέχεται ότι ποτέ ως παιδί δεν είπε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός όταν μεγαλώσει, όμως σήμερα που έχει κάνει βήματα που άλλοι θα προσπαθούσαν χρόνια για να τον φθάσουν, θεωρεί ότι όλο αυτό βρισκόταν μέσα του και απλώς δεν είχε εκφραστεί. «Κάτι που με ενδιέφερε από πολύ μικρή ηλικία, δεν ξέρω γιατί, ήταν η ανάλυση ψυχολογίας. Στα βιβλία του Καζατζάκη που με αυτά μεγάλωσα προσπαθούσα να καταλάβω γιατί λειτουργούσε με τον τρόπο που λειτουργούσε ο κάθε χαρακτήρας, το οποίο είναι μεγάλο κομμάτι της δουλείας μου τώρα. Κοντολογίς, είχα τις τάσεις όμως δεν είχα τα λόγια να πω αυτό που νιώθω, να το περιγράψω με χαρακτηρισμούς καριέρας».
Για το μέλλον, και μετά από όσα έχει ζήσει, έχει μόνο ένα μότο «Ποτέ μην λες ποτέ. Όπως έλεγα ότι ποτέ δεν θα πάω στην Αμερική έτσι δεν μπορώ να πω ότι δεν θα επιστρέψω στην Ελλάδα. Με ενδιαφέρει να εδραιωθώ εδώ ιδανικά και να κάνω ταινίες οι οποίες όταν επιστρέφει ο θεατής στο σπίτι του να σκέφτεται το νόημα τους πριν πέσει στο κρεβάτι. Δεν ξέρω όμως που θα με βγάλει, έχω την όρεξη, την διάθεση και την πίστη να το κυνηγήσω όσο πιο πολύ γίνεται. Ακόμη και να μην το πετύχω τουλάχιστον θα ξέρω ότι το έχω προσπαθήσει με όλες μου τις δυνάμεις».
Σίγουρα ο μηχανόβιος πρέπει να ναι πολύ γκαντέμης και να έχει μάτι που ραγίζει κόκαλα. Έτσι λοιπόν σταμάτησε και μάτιασε την κοπελίτσα με το ποδήλατο με αποτέλεσμα εκείνη στην πορεία να μείνει χωρίς ρούχα! Δείτε την υπόλοιπη συνέχεια και θα μείνετε έκπληκτοι.
Ερευνητές του προγράμματος αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης Breakthrough Listen στις ΗΠΑ ανίχνευσαν -με τη βοήθεια ενός συστήματος τεχνητής νοημοσύνης- άλλα 72 ραδιοσήματα (Fast Radio Bursts-FRB) από την ίδια μυστηριώδη πηγή, η οποία βρίσκεται σε ένα μακρινό γαλαξία σε απόσταση περίπου τριών δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Τα σήματα FRB είναι γρήγοροι φωτεινοί παλμοί ραδιοακτινοβολίας με διάρκεια μόλις μερικών χιλιοστών του δευτερολέπτου. Η πηγή τους είναι ακόμη ασαφής. Διάφορες θεωρίες έχουν προταθεί, από το να είναι άστρα νετρονίων με μεγάλο μαγνητισμό έως να πρόκειται για τις τεχνολογικές «υπογραφές» εξωγήινων εξελιγμένων πολιτισμών.
Οι περισσότεροι ραδιοπαλμοί FRB είναι μεμονωμένοι και προέρχονται από πηγές μη επαναλαμβανόμενες. Όμως, η συγκεκριμένη πηγή FRB 121102 είναι πραγματικά ξεχωριστή, επειδή είναι η μόνη που έχει στείλει διαδοχικά ραδιοσήματα, μια συμπεριφορά η οποία εύλογα έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των αστρονόμων.
Το 2017 είχαν ανιχνευθεί 21 FRB από την εν λόγω πηγή, αλλά οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, που συνεργάζονται με το Πρόγραμμα Breakthrough Listen χρησιμοποιώντας το Τηλεσκόπιο Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια, ανέλυσαν ξανά τις περυσινές παρατηρήσεις τους με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου μηχανικής μάθησης.
Τελικά ανακάλυψαν άλλα 72 σήματα FRB «κρυμμένα» μέσα στον τεράστιο όγκο των δεδομένων από τις παρατηρήσεις, τα οποία δεν είχαν γίνει αντιληπτά εξ αρχής. Μετά τη νέα ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal”, ανέρχεται πλέον σε περίπου 300 ο συνολικός αριθμός των σημάτων FRB που έχουν ανιχνευθεί από τη συγκεκριμένη ραδιοπηγή 121102 από το 2012, όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους αστρονόμους
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, ένας ψαράς αλίευσε κάτι περίεργο από τον ωκεανό ακριβώς έξω από το Cabo, στο Μεξικό… Οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν ένα ροζ και λευκό πλάσμα με περίεργα χαρακτηριστικά όπως τα μάτια του και την διογκωμένη κοιλιά του, τροφοδοτώντας με εικασίες το Διαδίκτυο ως προς το τι θα μπορούσε να είναι.
Τοπικοί εμπειρογνώμονες έχουν επιβεβαιώσει ότι το «εξωγήινο ψάρι» είναι στην πραγματικότητα ένας καρχαρίας που πρήζεται και στερείται τον τυπικό χρωματισμό.
Οι ειδικοί επιβεβαίωσαν ότι το πλάσμα είναι ένας καρχαρίας, Cephaloscyllium ventriosum
Αυτοί οι καρχαρίες είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να καταβροχθίζουν νερό ή αέρα για να καταστήσουν δύσκολο για τα αρπακτικά ζώα να τα δαγκώσουν ή να τα καταπιούν.
Είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστοι, καθώς οι περισσότεροι καρχαρίες έχουν 5-7 βράγχια σε κάθε πλευρά του κεφαλιού τους, αλλά το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό στον συγκεκριμένο ήταν το περίεργο σχήμα από τα πρασινωπά μάτια του.
Μετά από την σύντομη αιχμαλωσία του ο μικρός καρχαρίας επέστρεψε πίσω στο φυσικό του περιβάλλον.
Αυτές οι καρχαρίες βρίσκονται σε υποτροπικά νερά από την Κεντρική Καλιφόρνια ως την κεντρική Χιλή.
Φόρος ντεκολτέ στην Ιταλία;Φορούσε σέξι νυφικό και ο φόρος αυτός τής ανήκει
Ιταλός ιερέας θέλει φόρο «ντεκολτέ» για τις νύφες που φορούν σέξι νυφικά
Την υιοθέτηση φόρου… ντεκολτέ επιθυμεί καθολικός ιερέας, ο οποίος δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε έμπνευση από δικούς μας υπουργούς Οικονομικών. Ο λόγος για τον πάτερ Κριστιάνο Μπόμπο, που θεωρεί ότι τα ντεκολτέ γίνονται όλο και πιο άσεμνα τα τελευταία χρόνια, υποστηρίζοντας πως οι νύφες δείχνουν περισσότερη σάρκα του επιτρεπτού μπροστά στο ιερό. Γι’ αυτό θα πρέπει να πληρώνουν κι ένα είδος φόρου ευπρέπειας.
«Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα είδος προσφοράς που θα επιβάλλεται με την ευπρέπεια του φορέματος της νύφης, οι οποίες συχνά δείχνουν χυδαίες. Οπότε όσο πιο λίγα φορούν, τόσο περισσότερα θα πληρώνουν», αναφέρει ο ιερέας από το Οριάτζο, κοντά στη Βενετία, ο οποίος θέλει να εφαρμοστεί η λογική «ντύνεσαι λιγότερο πληρώνεις περισσότερο».
O πατήρ Κριστιάνο Μπόμπο (Α) με τον καρδινάλιο Μοράλια
Ο πατήρ Μπόμπο έγραψε στους ενορίτες του εκφράζοντας την ανησυχία του για τις νύφες που εμφανίζονται για τον γάμο τους στην εκκλησία φορώντας νυφικά «ακατάλληλα για τις περιστάσεις». «Τα νυφικά πρέπει να είναι καλόγουστα» είπε.
Σύμφωνα με την Daily Telegraph, τα σχόλια του ιερέα προκάλεσαν ποικίλα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα της Ιταλίας, με ορισμένους να κάνουν λόγο για οπισθοδρομικές αντιλήψεις και άλλους να υποστηρίζουν πως μερικές νύφες το έχουν παρακάνει. «Είναι σα να γυρίζουμε στη δεκαετία του ‘40» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας Ιταλός στο διαδίκτυο. «Αν κάποιοι θέλουν να εμφανίζονται ημίγυμνοι στην εκκλησία, γιατί παντρεύονται στην εκκλησία;» διερωτήθηκε από πλευράς του ένας υποστηρικτής του ιερέα.
Πηγή ➤
Μπροστά σε ένα ανατριχιαστικό θέαμα βρέθηκε μια γυναίκα στο Κερνς του Κουίνσλαντ (Αυστραλία), όταν κατά την επίσκεψή της σε δημοσία τουαλέτα εντόπισε έναν τεράστιο πύθωνα νερού παγιδευμένο στο πλαστικό κάλυμμα της τουαλέτας με το υπόλοιπο σώμα του να βρίσκεται μέσα στη λεκάνη.
Έντρομη κάλεσε έναν κυνηγό φιδιών για απομακρύνει το ερπετό, ο οποίος στη συνέχεια με ανάρτησή του στο Facebook προειδοποίησε το κοινό πως θα πρέπει πάντα να ελέγχει τις τουαλέτες καθώς κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου τα φίδια είθισται να επισκέπτονται τουαλέτες, μπάνια και εγκαταστάσεις πλυντηρίων.
«Πάντα να ελέγχετε πριν καθίσετε στην τουαλέτα. Κάθε χρόνο την ξηρή περίοδο εντοπίζουμε φίδια σε τουαλέτες, όπως επίσης και σε χώρους πλυντηρίων και μπάνια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σχολιάζοντας την ανάρτησή του κάποιοι χαρακτήρισαν το περιστατικό αυτό ως τον «χειρότερο εφιάλτη», ενώ κάποιοι άλλοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως βρέθηκε το φίδι σε εκείνο το σημείο. «Χριστέ μου, όντως έρχονται μέσα από την τουαλέτα;», έγραψε κάποιος χαρακτηριστικά.
Μιλώντας στην Daily Mail Australia ο κυνηγός φιδιών ανέφερε πως άφησε τον πύθωνα που βρέθηκε στην τουαλέτα σε ρυάκι, ενώ τόνισε πως πρόκειται για συχνό φαινόμενο να εντοπίζονται φίδια σε τουαλέτες.
«Εδώ και χρόνια την ξηρή περίοδο δέχομαι πολλές κλήσεις που αφορούν στον εντοπισμό φιδιών μέσα σε τουαλέτες».
Η μοιχεία είναι ένα ζήτημα που ερμηνεύεται κατά το δοκούν από τις θρησκείες ή τις νομοθεσίες των εκάστοτε χωρών.
Στις διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, στη ροή της ιστορίας, τη βρίσκουμε από συμβατή με τις κοινωνικές αντιλήψεις, έως δαιμονοποιημένη, κυρίως όμως ως ηθικά παραβατική.Στα τέλη Φεβρουαρίου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την πιθανότητα ποινικοποίησης της μοιχείας. Σε πλήρη αντιδιαστολή, πριν από τρία χρόνια οι μετοχές των νοτιοκορεατικών εταιρειών προφυλακτικών εκτινάχθηκαν στα ύψη, μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας να αποποινικοποιήσει τη μοιχεία, που μέχρι τότε τιμωρούνταν με ποινή φυλάκισης!
Στην Ελλάδα ουδέποτε τέθηκε ως γνωστόν θέμα μη νομιμότητας. Υπήρξε μάλιστα μια περιοχή, με τη δική της ιδιαίτερη κουλτούρα στο θέμα της μοιχείας. Τόσο ακραία που να παραπέμπει στην πολυγαμία, η οποία είναι αποδεκτή σε πολλές χώρες της Αφρικής, τη Σαουδική Αραβία, την Ινδονησία και άλλες ασιατικές.
Όμως εδώ δεν μιλάμε για επισημοποίηση παράλληλης σχέσης, αλλά για την εκούσια αποδοχή μιας νόμιμης και μιας «παράνομης» εις βάρος των γυναικών, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ήταν Δεκέμβριος του 1960, όταν η Χώρα Γορτυνίας στο νόμο Αρκαδίας (στα σύνορα με την Ηλεία) απασχόλησε για έναν πρωτοφανή λόγο την κοινή γνώμη σε πανελλήνιο επίπεδο.Τη δεκαετία του ‘60 το χωριό είχε 750 μόνιμους κατοίκους και περίπου 120 οικογένειες. Απείχε 1,5 ώρα με το «ζώο» από τον Πύργο και οι κάτοικοί της ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, με εξαίρεση κάποιους γαιοκτήμονες.Ο τραυματισμός ενός άνδρα και το ρεπορτάζ ενός δημοσιογράφου για τις συνθήκες του ατυχήματος, έφεραν στο φως ένα κοινωνικό φαινόμενο, η διαιώνιση του οποίου βασιζόταν στην «ομερτά».
Όπως αναφέρει η «Μηχανή του Χρόνου», το «λαβράκι» βγήκε όταν ο ρεπόρτερ πλησίασε ανυποψίαστος τη γυναίκα που καθόταν δίπλα στον τραυματισμένο άνδρα. «Εγώ είμαι η δεύτερη γυναίκα, έχουμε ένα παιδί μαζί και τώρα είμαι έγκυος στο δεύτερο. Δεν είμαστε παντρεμένοι. Να σας πει η σύζυγός του τι συνέβη που κάθεται δίπλα μου», του είπε εκείνη με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Προφανώς ήταν κάτι που της ξέφυγε, καθώς ό,τι συνέβαινε έως τότε στο «Γαλατικό Χωριό» ήταν καλά κρυμμένο στη σκιά.
Ο Τύπος της εποχής μύρισε… αίμα και με συνοπτικές διαδικασίες ανήγαγε σε σκάνδαλο το «αμαρτωλό χωριό των έκλυτων ηθών». Έκανε λόγο για «Ιψενικά Τρίγωνα», φράση που παραπέμπει στα ερωτικά τρίγωνα που είχε την τάση να δημιουργεί στα έργα του ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός Ερρίκος Ίψεν.
Ψάχνοντας το θέμα, ο εν λόγω ρεπόρτερ συμπέρανε ότι στο χωριό καθιερώθηκε μια κατάσταση εγνωσμένης ανηθικότητας, με άγραφους νόμους την οποία ανέχονταν μέχρι και οι αστυνομικές αρχές και η Εκκλησία.
Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο γιατρός του χωριού προσπάθησε να αποδώσει το φαινόμενο χρονολογικά στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, όταν οι δυο γυναίκες ήταν απολύτως νόμιμες. Φυσικά δεν ήταν αυτός ο λόγος, διότι αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα ίσχυε για όλη την ελληνική (αν όχι επικράτεια) περιφέρεια.
Η αιτία κρυβόταν αλλού. Στο χωριό είχε επιβληθεί η «ανδροκρατούμενη» αντίληψη ότι όποια γυναίκα δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, ο σύζυγός της είχε το δικαίωμα να τεκνοποιήσει με άλλη γυναίκα και να ζήσει κάτω από την ίδια στέγη με τη νόμιμη σύζυγό του. Έτσι, σε κάποιες οικογένειες οι άνδρες έκαναν παιδιά μόνο με τις ερωμένες τους.
Αρχικά οι γυναίκες του χωριού εκδήλωναν δειλά-δειλά την αντίθεση τους, αλλά με τον καιρό η κατάσταση έγινε αποδεκτή, ως κάτι φυσιολογικό. Και με την πάροδο των χρόνων έγινε βολική ακόμα και για άνδρες του χωριού που είχαν παιδιά με τη γυναίκα τους, αλλά ήθελαν μια ερωτική «αναβάθμιση» στη ζωή τους.
Έτσι, σιγά – σιγά διαμορφώθηκε ένα περιβάλλον κοινωνικής ανοχής στην ύπαρξη μιας «επίσημης ερωμένης». Σταδιακά τα ερωτικά τρίγωνα των έγγαμων ζευγαριών άρχισαν να «νομιμοποιούνται».
Υποτίθεται ότι η Εκκλησία και οι αστυνομικές αρχές προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά όπως είχε δηλώσει ο τότε διευθυντής της Χωροφυλακής «από την στιγμή που δεν αντιδρούν οι νόμιμες σύζυγοι, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Σήμερα βέβαια και μολονότι η κοινωνία έχει αποσυντηρικοποιηθεί σε σχέση με το ‘60, το φαινόμενο έχει εκλείψει. Η μικρή κοινωνία της Χώρας Γορτυνίας τράβηξε τον αντίθετο δρόμο από την υπόλοιπη Ελλάδα, αποκηρύσσοντας σταδιακά το καμουφλαρισμένο «ένοχο» παρελθόν της.
Ένα παρελθόν που προσομοιάζει με… παιχνιδάκι τα ερωτικά τρίγωνα του Ίψεν. Επιβεβαιώνοντας ότι η φαντασία ωχριά πολλές φορές μπροστά στην πραγματικότητα.
Ένα σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσουν ακόμη και οι υγιείς άνθρωποι που κάνουν συχνά ταξίδια με αεροπλάνο, είναι η θρόμβωση των αγγείων των κάτω άκρων.
Ο κίνδυνος θρόμβωσης αρχίζει να αυξάνεται από τις 4 ώρες πτήσης και κορυφώνεται σε πτήσεις που διαρκούν πάνω από 8 ώρες.
Συνήθως αυτό συμβαίνει λόγω της ακινησίας που εμποδίζει την επιστροφή του αίματος στην καρδιά, ενώ εάν κάποιο κομμάτι του θρόμβου αποκολληθεί και φτάσει στους πνεύμονες, είναι πιθανή η πνευμονική εμβολή (αυτός ο τύπος θρόμβωσης αποδεικνύεται θανατηφόρος για το 3% έως 5% των πασχόντων).
Στα πολύωρα ταξίδια φροντίστε πάντα να κλείνετε θέση στο διάδρομο (για να σηκώνεστε εύκολα και να περπατάτε μία φορά τουλάχιστον κάθε ώρα της πτήσης). Φρόντισε επίσης να κάνετε ασκήσεις στα πόδια ενώ κάθεστε και να ενυδατώνεστε, καθώς η ακινησία και η αφυδάτωση αυξάνουν τον κίνδυνο θρομβώσεων.
Το «σύνδρομο οικονομικής θέσης» σχετίζεται με την αδράνεια των ποδιών μας στις πτήσεις μεγάλων αποστάσεων. Η χρήση καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κίνδυνο σχηματισμού θρόμβων κατά τη διάρκεια της αδράνειας αλλά και για το ενδεχόμενο πνευμονικής εμβολής.
Πλάκα αποφάσισαν να κάνουν οι κολλητοί φίλοι και συνάδελφοί του σε έναν γαμπρό λίγα λεπτά πριν φθάσει στην εκκλησία η αγαπημένη του.
Την προγραμματισμένη ώρα του μυστηρίου και ενώ ο γαμπρός περίμενε την αγαπημένη του, στην εκκλησία εμφανίστηκε… μια άλλη νύφη, η οποία μάλιστα σε έξαλλη κατάσταση βιαζόταν να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας. Τελικά αποδείχθηκε ότι η επίμονη νύφη ήταν ένας καλός συνάδελφός του.
Μετά τις καθιερωμένες φωτογραφίες, έφυγε προτού φθάσει η νύφη και της κλέψει τη δική της στιγμή…
![Σοκ για γαμπρό – Άλλη περίμενε και… άλλη πήγε στην εκκλησία [ΦΩΤΟ]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkkrBKLzm1TaCdbJTGdVBnsNpqkMOn9sqfsgQF7Tp6Nyu4GtK5CgiwXtKbsMdH1cMEXEOVIP6Qnx3oMhW6daNHtfGQTOoPRY-_1FiLgnEhnvcNzt0JVZNmzwlRBc2Soe3EgZtOYKl0Kvk/s1600/%252Bpolice-voice+blogspot.jpg "http://newschorissinora.blogspot.com/")
