Eγώ λέω «ΠΑΣΑ ΜΟΥ!» τον ΦΙΛΗ! χα χα ! Ο ανιστόριτος Φίλης απαντά για την «πριγκίπισσα και το βασιλόπουλο»: «Εγώ αποκαλώ την κόρη μου «φως μου»!!!»

Ειδήσεις χωρίς σύνορα blog ➤

Να, και κάτι που αποφασίζει η λαϊκιά, μνημονιακή όμως και λαϊκιά κυβέρνηση του Σύριζα, χωρίς να της το επιβάλλει η τρόικα. Οι δανειστές. Οι θεσμοί, όπως τους λένε. Οι γονείς, λοιπόν, θα απαγορεύεται να αποκαλούν τα πιτσιρικάκια τους με τίτλους γαλαζοαίματους. Την κόρη τους να την λένε «πριγκήπισσά μου», «βασίλισσά μου». Όχι τέτοια πράγματα.

Δεν είναι σωστός ο σύντροφος υπουργός παιδείας Νίκος Φίλης με τον «Παιδαγωγικό Κώδικα δημοκρατικού ανθρωπισμού» που έφτιαξε. Μισή δουλειά! Έπρεπε να διατάζει τις μαμάδες και τους μπαμπάδες με ποια χαϊδευτικά προσωνύμια να εκφράσουν τα τρυφερά συναισθήματά τους στα παιδιά τους.

Ύστερα είναι και η άλλη παράλειψη του Φίλη. Με ποιο τρόπο θα τιμωρείται ο γονιός αν αποκαλέσει την κόρη του ως «πριγκηποπούλα», «βασιλοπούλα». Θα πληρώσει πρόστιμο. Θα πάει φυλακή. Θα φάει κόκκινη κάρτα για ένα διάστημα, δηλαδή να μην μπορεί να συναντήσει το παιδί του.

Έτσι χοντρός και βραδυκίνητος που είναι ο Νίκος Φίλης παραπέμπει στη μπουχέσα τον Αλή Πασά τον Τεπενενλή. Τον κυβερνήτη της Ελλάδος επί τουρκοκρατίας. Τι θα μου κάνεις, ποια ποινή μου αξίζει αν πω «Πασά μου» τον υπουργό; Μήπως είναι αξιόποινο κι αν τον χαρακτηρίσω «μοντέλο» για τις επιδείξεις μόδας του Κωστέτσου;

apodytiriakias.gr

Ο ανιστόριτος  Φίλης απαντά για την «πριγκίπισσα και το βασιλόπουλο»: «Εγώ αποκαλώ την κόρη μου «φως μου»!!!»

Μετά το σάλο που ξέσπασε από το πόρισμα Λιάκου, ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης αισθάνθηκε την ανάγκη να μοιραστεί μαζί μας τον τρόπο με τον οποίο προσφωνεί την κόρη του. Αποκαλύπτει λοιπόν ότι αποφεύγει το «πριγκίπισσα μου» και την αποκαλεί με το τρυφερό «φως μου».

Σε δελτίο τύπου του υπουργείου τονίζεται: «Αναφορικά με τις επιθέσεις που δέχεται ο υπουργός Παιδείας για τη δήθεν απαγόρευση χρήσης των προσφωνήσεων «πριγκίπισσα» και «βασιλόπουλο» από τους γονείς προς τα παιδιά τους, ο Νίκος Φίλης, δήλωσε, ότι, έχει κάποια βάση ο σχετικός θόρυβος και αναγνωρίζει ότι ο ίδιος έχει ευθύνη, επειδή αποφεύγει τους τίτλους ευγενείας και πολλές φορές προσφωνεί τη δεκάχρονη κόρη του «φως μου» ή -ακόμη χειρότερα- «Μαριάνα».

Ο νέος οδηγός συμπεριφοράς που επεξεργάζεται το Υπουργείο Παιδείας υπό τον τίτλο «Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» προβλέπει μεταξύ άλλων διάφορες καινοτόμες ιδέες, όπως τη θέσπιση ενός «Συμβολαίου Τιμής» που θα πρέπει να υπογράφουν τα παιδιά στο σχολείο, τη διαφώτιση γονέων και μαθητών από μαιευτήρες, μαίες, παιδιάτρους και λοιπούς «διαμορφωτές γνώμης», ένα «Μικρό Σχολείο» για παιδιά μεταναστών, καθώς και ιδιαίτερη έμφαση στην επισημότητα εκ μέρους των πολιτειακών αρχόντων. Για την επιτυχή εφαρμογή του «Παιδαγωγικού Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού», κατά τον συντάκτη του, απαιτούνται τακτικά διαγγέλματα του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του υπουργού Παιδείας κα. Επίσης, ένας νέος φορέας, το Εθνικό Συμβούλιο για τη Σχολική Ψυχολογία (ΕΣΣΨ), θα αναλάβει την ευθύνη υλοποίησης της όλης πρωτοβουλίας.

Το κείμενο του Κώδικα φαίνεται να εμφορείται από πνεύμα ενθουσιασμού για μια εκ βάθρων ανατροπή στην Παιδεία, καθώς στοχεύει στην ουσία και το περιεχόμενο της αγωγής που θα λαμβάνουν στο εξής οι ελληνόπαιδες. Καθόλου τυχαία, προφανώς, από τον Κώδικα απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε εθνική και θρησκευτική ταυτότητα, κάτι που συνάδει με την κατάργηση προσευχών, παρελάσεων και άλλων στοιχείων της δημόσιας εκπαίδευσης, όπως αυτή ήταν γνωστή έως σήμερα. Επίσης, στον Κώδικα υπογραμμίζεται σαφώς ότι οι γονείς θα πρέπει να πάψουν να θεωρούν -και βεβαίως να προσφωνούν αναλόγως- τα παιδιά τους ως «πριγκίπισσες» ή «βασιλόπουλα».

Ο «Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» είναι ένα τμήμα από το πόρισμα του εθνικού διαλόγου για την Παιδεία, το οποίο παρέδωσε την Παρασκευή στον υπουργό Νίκο Φίλη ο πρόεδρος της αρμόδιας επιτροπής, Αντώνης Λιάκος. Μεταξύ των προτάσεων άμεσης εφαρμογής τις οποίες ο Αντώνης Λιάκος εισηγείται στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, καταδικάζεται «η κουλτούρα του καταναλωτικού ναρκισσισμού και η μετάλλαξη του σχολικού χώρου σε πασαρέλα ναρκισσισμού», ενώ γίνεται λόγος περί μιας -αθέατης δια γυμνού οφθαλμού- μάχης «για το Φαντασιακό της Παιδείας». Το τι σημαίνει αυτός ο ομιχλώδης όρος επεξηγείται ως εξής: «Η Πολιτεία μπορεί να επέμβει στη διαμόρφωση του παιδικού και σχολικού Φαντασιακού με πολλούς τρόπους: Ενημερώνοντας και ευαισθητοποιώντας την κοινωνία, επιβάλλοντας εύλογους περιορισμούς στις διαφημίσεις και γενικά στα μηνύματα των ΜΜΕ που απευθύνονται στα παιδιά ή στους γονείς» κλπ.

Πηγή ➤